Λίγες ώρες έμειναν πριν τη σημαντικότερη στιγμή μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Η ώρα της κάλπης. Η ώρα του λαού. Η ώρα της επιλογής, της πραγματικής δύναμης του λαού, της ψήφου μας.
 |
| Ας εκμεταλλευτούμε τη δύναμη της ψήφου μας όσο μπορούμε καλύτερα |
Κατακλυστήκαμε όλες αυτές τις μέρες από ενορχηστρωμένες προσπάθειες επηρεασμού μας, μέσω του φόβου, μέσω του τρόμου αλλά και μέσω της ελπίδας, της προσδοκίας, της αλλαγής, της ανάτασης και πολλών άλλων συνιστωσών που επηρεάζουν το θυμικό μας, το φανατισμό μας, το είναι μας.
Ας σκεφτούμε θετικά, ας σκεφτούμε σοφά, ας ακούσουμε τη λογική μας, ας ακούσουμε την καρδιά μας. Κάθε απόφαση που θα παρθεί με βάση τα παραπάνω θα 'ναι μια απόφαση αν μη τι άλλο σωστή με βάση τα δικά μας κριτήρια.
Άλλα ίσως είναι λάθος, άλλα ίσως είναι σωστά. Σε κάθε περίπτωση θα 'χουμε κάνει το καθήκον μας απέναντι στους εαυτούς μας, στις οικογένειες μας, απέναντι στην κοινωνία, απέναντι στη χώρα μας.
Προσωπικά, είμαι πάντα αισιόδοξος αλλά όπως λέει και το αρχαίο ρητό: συν Αθηνά και χείρα κίνει.
Μην περιμένουμε απ' τους άλλους να αλλάξουν τη μοίρα μας, να αλλάξουν την Ελλάδα, αν δεν θελήσουμε να το πράξουμε πρώτοι εμείς.
Ας τολμήσουμε κι ας σφάλουμε. Να ξέρουμε τουλάχιστον ότι προσπαθήσαμε.
Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία και στην ελπίδα πάντα στηρίζομαι...αρκεί να προσπαθώ πρώτα ο ίδιος να αλλάξω τα πράγματα, να αλλάξω νοοτροπίες, να τηρώ τους νόμους, να σέβομαι τους άλλους, να υπερασπίζομαι το δίκαιο, να μοχθώ και να μην κοροϊδεύω. Να ζητώ τη δικαίωση των αδικημένων αλλά και την τιμωρία των ενόχων.
Ίσως το πρωί της Δευτέρας ξημερώσει μια άλλη μέρα, μια νέα ελπίδα για τη χώρα....που ίσως,...ποιος ξέρει....ίσως γίνει πραγματικότητα.....και ξεβρομίσει η χώρα απ' τη σαπίλα, τη διαφθορά, την ανυποληψία, την αδικία, την αλητεία, την παράνοια, τη μιζέρια, την ατιμωρησία, τη συνενοχή, το λάδωμα, την αναξιοκρατία, την ασυδοσία, την αμορφωσιά και ξαναγεννηθούμε ως έθνος.
Έχουμε φτάσει σε απίστευτη παρακμή ως χώρα καθώς το έθνος του πολιτισμού είναι πλέον απαίδευτο κι αυτό είτε έγινε συστηματικά και εσκεμμένα, είτε όχι, καθώς δεν μου αρέσουν οι συνομωσιολογίες, μας έχει φέρει σ' αυτό το σημείο.
Οι ευθύνες είναι καθολικές, στο μερίδιο που αναλογεί στον καθένα μας.
Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για παρακάτω...πρέπει ν' αρχίσουμε ν' ανεβαίνουμε σιγά σιγά και σταθερά.
Θέλει κόπο, θέλει αποφασιστικότητα. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.
Ας μαυρίσουμε όσους μας μαύρισαν τις ζωές.
Ας πιαστούμε από κάπου κι ας ξεκινήσουμε όλοι μαζί την ανάταση της χώρας.
Ας αλλάξουμε σελίδα, μη ξεχνάμε, μη λησμονάμε τη χώρα μας.
Καλή ψήφο συνέλληνες, Σοφή ψήφο Ελλάδα.
