Να τον χαιρόμαστε τον Πρόεδρο της Ε.Ε., τον αξιότιμο Λουξεμβούργιο κ. Jean Claude Juncker .
Άλλο ένα ανδρείκελο των συγκεκριμένων συμφερόντων, βγαίνει μπροστά, πρώτος πρώτος, άμεσα, γρήγορα, συντονισμένα, θλιμμένος, απογοητευμένος, σαν απατημένη σύζυγος, να χύσει τα κροκοδείλια δάκρυα του για την κατάσταση της χώρας, τώρα που κινδυνεύουν τα συμφέροντα των αφεντικών του (διότι μια έξοδος της χώρας θα έχει επίπτωση στην παγκόσμια οικονομία, μικρή ή μεγάλη, αδιάφορο γι' αυτούς, που δεν θέλουν να χάνουν ούτε σεντ).
Δεν είδα ούτε μισή αντίστοιχη συνέντευξη, καμία μακροσκελή δήλωση και διάγγελμα για τους χιλιάδες νεκρούς, απελπισμένους Έλληνες που αυτοκτόνησαν λόγω της κρίσης, όλα αυτά τα χρόνια και φυσικά ούτε για την φτωχοποίηση της πλειονότητας του ελληνικού λαού, οδηγώντας τον στην ανέχεια και την απελπισία, προκειμένου να διατηρήσουν τα δικά τους τραπεζικά και οικονομικά status, γενικότερα.
Την Κυριακή ας δείξουμε συνέλληνες ότι παρά την απίστευτη παρακμή που βιώνουμε σαν έθνος, όχι μόνο οικονομικά αλλά και κοινωνικά, πολιτικά και ηθικά, ότι έχουμε κρατήσει κάτι από το DNA των προγόνων μας κι ας πούμε (εμείς οι αμελητέοι, η κουτσουλιά της υφηλίου) ένα περήφανο ΌΧΙ στην υποδούλωση, ΌΧΙ στην Ευρώπη δύο, τριών και τεσσάρων ταχυτήτων, ΌΧΙ στην πολιτική των ολίγων και του πλούσιου βορρά για εσαεί υποτέλεια και απόλυτη εκμετάλλευση του Νότου, ΌΧΙ στη συνεχή επιτήρηση και αναμονή κάθε φορά της "δόσης" σαν χρήστες που περιμένουμε την παράταση της ζωής μας μέχρι την επόμενη φορά, ΌΧΙ στην απίστευτη έπαρση και θράσος του Προέδρου Juncker με την προτροπή να μην αυτοκτονήσουμε επειδή φοβόμαστε το θάνατο....(τι εννοεί ο ποιητής, ότι κάποια στιγμή, θέλοντας και μη θα μας πεθάνουν;) Είμαστε υπέρ της ειρήνης, της ομόνοιας, της αλληλεγγύης, της προσφοράς, έχουμε φιλότιμο αλλάαααα.....αν χρειαστεί να πέσουμε....ξέρουμε να πέφτουμε ΗΡΩΪΚΑ αλλά και να ξανασηκωνόμαστε!!!!!!
Προσωπικά θα πω ένα Ηρωϊκό ΌΧΙ, γνωρίζοντας ότι οι συνέπειες του μπορεί και να είναι επώδυνες την επόμενη μέρα.
Ξέρω όμως, ότι αν λυγίσω τώρα.....θα με πατάνε μια ζωή!!!!!
Σκεφτείτε....και πράξτε κατά συνείδηση φίλοι μου. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια κομβική και δύσκολη απόφαση.
Ό,τι και να γίνει πάντως, αν σηκώσουμε το ανάστημα μας, αν δεν φοβηθούμε και πούμε ΌΧΙ στα καθεστωτικά συμφέροντα και στα τελεσίγραφα, θα γράψουμε για άλλη μια φορά το όνομα μας στην Παγκόσμια Ιστορία (πολύ φοβάμαι όμως ότι....θα δειλιάσουμε).
Έχουμε την ευκαιρία μας.....Ίδωμεν!!!!
