Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Πρωτομαγιά - Δεν είναι μόνο αργία... είναι ΚΑΙ απεργία !!!

Η φετινή  Κυριακάτικη Πρωτομαγιά εκτός του γεγονότος ότι είναι καθαρά μέρα ανάπαυσης και για κάποιους ίσως και μέρα προσευχής, είναι μέρα σημαδιακή για τους ανθρώπους απανταχού της γης. 
Μέρα εορτασμού αλλά και μέρα αγώνα, μέρα χαράς και αισιοδοξίας αλλά και μέρα συμφιλίωσης με τη φύση. 
Ας μην ξεχνάμε  ότι η πρωτομαγιά προχριστιανικά εορταζόταν ως καθαρά παγανιστική εορτή καθώς η πρώτη Μαΐου βρίσκεται ανάμεσα στην Εαρινή Ισημερία και το Θερινό Ηλιοστάσιο. 
Τα στεφάνια λουλουδιών και τα κάθε μορφής λουλούδια που φέρνουμε στο σπίτι, παραπέμπουν στην θύμηση της καθώς και πλήθος εκδηλώσεων όπως ο χορός γύρω από το γαϊτανάκι.
Όμως πάνω απ' όλα, για τους ανθρώπους της μισθωτής εργασίας, είναι μέρα μνήμης και αγώνων για κοινωνική δικαιοσύνη και διεκδίκηση των δικαιωμάτων στην κοινωνία και την εργασία.
Στην χώρα μας όπως και στις περισσότερες χώρες η Πρωτομαγιά είναι καθιερωμένη αργία όμως για τους εργαζόμενους είναι απεργία, γεγονός που τεχνιέντως έχει ξεχαστεί.
Σήμερα τα μηνύματα των αγώνων των εργατών του Σικάγο στα τέλη του 19ου αιώνα είναι τόσο επίκαιρα όσο ποτέ. 
Οι τότε διεκδικήσεις του 8ώρου εργασίας, θα τείνουν σε λίγο να μοιάζουν μεγαλεία για τον σημερινό εργαζόμενο του 21ου αιώνα, καθώς το εργατικό κίνημα ποδηγετείται από ηγέτες υποταγμένους στις βουλές των κυβερνώντων κομμάτων και αναπόφευκτα των  εργοδοτικών συμφερόντων, κρατώντας το σε ομηρία και νάρκωση. Σε συνάρτηση με την ζοφερή οικονομική κατάσταση κρατών και εργαζομένων, το κάθε μορφής εργατικό δυναμικό των χειμαζόμενων χωρών και κυρίως της χώρας μας, παρακολουθεί αδρανές τα τεκταινόμενα,υποταγμένο, φοβισμένο, λανθασμένα καθοδηγούμενο, περιμένοντας μοιρολατρικά τον επιθανάτιο ρόγχο του. 
Αν η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ δεν μπορεί να  αφυπνίσει τους εργαζόμενους, τότε μόνο η ανέχεια και η ένδεια θα καταφέρουν να δημιουργήσουν την απαραίτητη δυναμική προκειμένου να διεδικήσουν και πάλι σημαντικό ρόλο και να αλλάξουν τον ρου της παγκόσμιας ιστορίας των κοινωνιών και των εθνών.
Χωρίς αγώνα και θυσίες τίποτα δεν κερδήθηκε. Τα κέρδη και τα οφέλη των απανταχού εργαζόμενων μισθωτών μισού αιώνα κοντά, τείνουν να εξαλειφθούν μέσα σε 1-2 χρόνια. 
ΑΣ ΑΦΥΠΙΝΙΣΤΟΥΝ, ΑΣ ΑΦΥΠΝΙΣΤΟΥΜΕ, ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ.
ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ.