Στο θέατρο Αθηνών παίζεται για δεύτερη χρονιά το έργο του Άντονυ Σάφερ, Σλουθ।
Εξαιρετικοί μονόλογοι σε ένα "παιχνίδι" εντυπώσεων μέσα από τις λέξεις, τις εκφράσεις, τις κινήσεις, την ευρηματικότητα των "παικτών" του। Το παιχνίδι γίνεται με αφορμή μια γυναίκα, ανάμεσα στον εν διαστάσει σύζυγο και τον εραστή। Στον έμπειρο και τον άπειρο, στον καθοδηγητή και τον καθοδηγούμενο, στον παλιό και στον νέο, στον μοναχικό και στον ενθουσιώδη, στον καταξιωμένο και στον άγνωστο, στον... στον... στον... ।
Ένα έργο μεγάλων υποκριτικών απαιτήσεων των υποδυόμενων ρόλων του। Ο Γιώργος Κιμούλης απολαυστικότατος σε μια απίστευτης ωριμότητας ερμηνεία που συναρπάζει। Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης πολύ καλός στο δεύτερο μέρος πιστοποιεί το μεγάλο ταλέντο του και υπογράφει παρακαταθήκη για μεγάλη θεατρική καριέρα αντάξια του συμπρωταγωνιστή του। Η σκηνοθεσία τους πολύ καλή με έξυπνα ευρήματα στις αρχές της κάθε πράξης και στην διάρκεια με το παιχνίδισμα των φώτων। Απόλυτα εναρμονισμένα στο έργο σκηνικά και κοστούμια। Γενικά μια εξαιρετική θεατρική παράσταση που αξίζει να δει κανείς। Φως λαμπερό στα θεατρικά δρώμενα της πρωτεύουσας, με πληθώρα παραστάσεων αμφιβόλου ποιότητας।
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου