Καθημερινά κατακλυζόμαστε από πλήθος αρνητικών ειδήσεων σχετικά με την οικονομική κατάσταση της χώρας και την αδυναμία της να αντεπεξέλθει στις οικονομικές υποχρεώσεις της έναντι των δανειστών της.
Η αδυναμία αυτή εστιάζεται κυρίως στις αλλαγές και στο χρόνο που γίνονται ή δεν γίνονται και χρειάζεται, προκειμένου να δημιουργήσει το κράτος προοπτικές ανάπτυξης, συγκρότησης, σύνθεσης και καλής λειτουργίας, δεδομένα που μέχρι τώρα δεν υπάρχουν ή αν υπήρξαν ποτέ, χάθηκαν σε βάθος χρόνου.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι φυσικό να άγγιξε άπαντες και κυρίως την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις χώρες που την αποτελούν, μεταξύ αυτών και την Ελλάδα. Όμως αναρωτιέται κανείς γιατί εδώ το πρόβλημα είναι πιο έντονο;
Διότι εδώ δυστυχώς ταλανιζόμαστε από πλήθος άλλων ελλειμμάτων που επιτείνουν την οικονομική δυσπραγία.
Έλλειμμα παιδείας άρα και έλλειμμα ηθικής, έλλειμμα αρετής αλλά και έλλειμμα περιβαλλοντικής συνείδησης, έλλειμμα κοινωνικής συνοχής, έλλειμμα υγείας, έλλειμμα ισονομίας, έλλειμμα κοινωνικής δικαιοσύνης, έλλειμμα αξιοκρατίας, έλλειμμα κρατικής οργάνωσης και λειτουργίας, έλλειμμα κοινωνικού κράτους.
Πολλά τα ελλείμματα και χωρίς διάθεση, χωρίς εκπαίδευση και χωρίς χρήματα δυσχεραίνεται η εξεύρεση ικανών λύσεων, προκειμένου να ισοσκελιστούν. Χώρα ελλειμμάτων πάσης φύσεως η Ελλάδα.
Οι ανοχές και οι αντοχές των πολιτών πολλές αλλά και οι ευθύνες μας ακόμα περισσότερες.
Ευθυνόμαστε όλοι για την κατάσταση που έφτασε η χώρα. Όχι για τα οικονομικά ελλείμματα. Αυτά είναι ευθύνη και αποτέλεσμα του σάπιου πολιτικού συστήματος. Για τα άλλα ελλείμματα ευθυνόμαστε, γι' αυτά που δημιούργησε το σάπιο πολιτικό σύστημα, εκθρέφοντας μια κοινωνία ανεκτική, μια κοινωνία συναλλαγής και εύκολου προσπορισμού με την παροχή σωρείας ξένων δανείων και επιδοτήσεων, εξασφαλίζοντας την ανοχή και δημιουργώντας συνενοχή με τη συμμετοχή της.
Ευθυνόμαστε και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε και το αποδεχθούμε, τόσο πιο σύντομα θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να τα αλλάξουμε πραγματικά όλαααα.
Προς το παρόν, αντέχουμε ακόμα μάτια μου, όπως λέει κι ο Παπακωνσταντίνου, όχι αυτός ο περαστικός, ο καθοδηγούμενος, ο άλλος ο διαχρονικός, ο δικός μας ο Βασίλης.
Αντέχουμε και θα παλέψουμε, αρκεί να μειώσουμε ή να εξαλείψουμε, ακόμα καλύτερα, τα υπόλοιπα ελλείμματα μας εκτός από τα οικονομικά.
Ώρα είναι, ποτέ δεν είναι αργά, εξάλλου... ουδέν κακόν αμιγές καλού όπως λέει και το αρχαίο ρητό, ίσως φτιάξουμε μια καλύτερη Ελλάδα για τις επόμενες γενιές.
Ίσως ως αγανακτισμένοι με τους άλλους και με τους εαυτούς μας, βρούμε τον δρόμο για την διέξοδο, για την ανάταση, για την ανάσταση της χώρας και ημών των ιδίων.
Αγανακτισμένοι πάσης φύσεως Έλληνες, γρηγορείτε !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου